Sözcükler… Harfler… İç içe geçmiş tümceler… Hiçbir zaman bunların hayatımı bu denli değiştireceğine inanmazdım. İnsanların derinliklerinde sakladıklarını, bilgiyi, öğrendiklerini, dünyaya bakışlarını -ne kadar farklı simgelerle,
Bir kutuya doldurulup, sabırsız çocukların sallayıp durmasıyla sağa sola savrulan bilyeler gibi, Ankara’da otobüsler. Trafiğin dilini kavramış şoförler, tekrarlı bir oyun gibi yolculara söyleniyor, düğmeye
Her saniyesi akla mıh gibi kazınan ayrılıkların, kavuşmaların, birilerinden ayrılırken birilerine kavuşma telaşının yaşandığı yerlerdir otogarlar. Nedendir bilinmez ama Türk Edebiyatı’nda pek az yer verilmiş,
Gelip oturdu. Başını omuzuma yaslamadı. Başını omuzuma yaslamasını istiyor muydum? Bilmiyorum. Onun da bilmesini istemediğim için sıkı sıkıya kapadım düşüncelerimi. Büyük bir dikkatle yüzüme bakıyordu.
Ayten, üç kilo limon 5 lira diye bağırıyor. Yerli mi diye soruyorlar, natural diyor, organik diyor. Ayten içimde limon satan bir pazarcıdır. Yanakları aldır fakat
Bir toprak parçasını çitle çevirip burası benim diyen ilk insandan önce de mekanlar vardı. Kurulan ilk köy bile mekanların birleşiminden daha fazlası değildi aslında. Bu
